منزل ما نزديكي يكي از ايستگاه هاي مترو هستش و مردم زيادي هر روز از اين محل در حال رفت و آمد هستند.
اين چند روز گذشته كه منِ نيمه مومن، خسته و كوفته قبل يا بعد از اذان خانه رسيده تا زير سر و صداي كولر دلي ازعزاي 20 ساعت گرسنگي در بيارم، توجهي به بيرون خانه نداشتم. اما روزهاي آخر ماه رمضان كه سر اذان رسيدم خانه ديدم يكي از همسايه ها سر بلندگوي خود را به سمت خيابان كج مي كند و ربناي استاد رو قبل از اذان براي مردم گذري پخش ميكند!
در واقع داره جبران كم كاري صداي و سيماي عزيز ما را ايشان مي كشد.
آخه مگر ميشود ماه رمضان بي دعاي سحر استاد موسوي و بي ربناي استاد شجريان
No comments:
Post a Comment